Przy głównym wejściu do kościoła parafialnego pw. św. Filipa Neri w Kąkolewnicy (gm. Kąkolewnica) stoi pamiątkowy obelisk. Można zaryzykować twierdzenie, że jest to pierwszy monument w Polsce – a na pewno pierwszy w powiecie radzyńskim – upamiętniający ofiary katastrofy pod Smoleńskiem. Jego odsłonięcie miało miejsce 6 czerwca 2010 r.
Pomnik przedstawia skutego kajdanami orła. Stoi on na cokole, do którego przymocowana została kamienna płyta. Wyryto na niej symbol krzyża oraz słowa przypisywane Józefowi Piłsudskiemu – „Naród, który traci pamięć, traci życie”. Przypominają nam one, że bez znajomości historii często trudno jest zrozumieć teraźniejszość i mówić o prawdziwym patriotyzmie. W dalszej części tablicy przeczytamy następującą sentencję: W HOŁDZIE TYM, DLA KTÓRYCH BÓG, / HONOR I OJCZYZNA / BYŁY DROŻSZE OD WŁASNEGO ŻYCIA: / POLSKIM ŻOŁNIERZOM, / ROZSTRZELANYM PRZEZ NKWD / W LESIE BARAN W LATACH 1944-45 / KS. STEFANOWI KOZAKOWI, LAT 31 / - ZGINĄŁ 17 VI 1942 R. W DACHAU / KS. ALEKSANDROWI KORNILAKOWI / - 3 LATA W OBOZACH NA SYBERII. / W 70 ROCZNICĘ MORDU KATYŃSKIEGO, / W ROKU BEATYFIKACJI KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI / I TRAGEDII POD SMOLEŃSKIEM / WSZYSTKIM OFIAROM FASZYZMU I KOMUNIZMU / SKŁADAMY HOŁD I MODLITWĘ / A.D. 2010 /.
Tablica umieszczona na pomniku upamiętnia dwie konkretne osoby – ks. Stefana Kozaka i ks. Aleksandra Kornilaka. Są to kapłani, którzy swoją posługę pełnili w parafii Kąkolewnica.
Ksiądz Stefan Kozak urodził się 31 sierpnia 1911 r. w Młynkach koło Końskowoli. W 1939 r. otrzymał święcenia kapłańskie, po czym jako neoprezbiter został wikariuszem w Komarówce Podlaskiej. W 1940 r. trafił do parafii pw. św. Filipa Neri w Kąkolewnicy. Swoją posługę pełnił tutaj do 30 listopada 1940 r., kiedy to został aresztowany przez Gestapo. Najpierw trafił do aresztu w Radzyniu, po czym na lubelski zamek. 9 stycznia 1941 r. został przewieziony do Oświęcimia, a 5 lutego do Dachau. 17 czerwca 1942 r. został tam rozstrzelany. Miał zaledwie 31 lat.
Z kolei ks. Aleksander Kornilak urodził się 24 stycznia 1897 r. Podczas II wojny światowej, jako kapelan 78. pułku piechoty, uczestniczył w obronie Warszawy. W 1944 r. został aresztowany przez NKWD i przewieziony do więzienia w Białej Podlaskiej, a następnie do obozu przejściowego w Sokołowie Podlaskim. Kolejne trzy lata spędził w obozach na Syberii, m.in. w Szybatowie i Świedłowsku. Po powrocie do Polski, 1 marca 1948 r. objął parafię w Kąkolewnicy. Swoją posługę pełnił tutaj przez 23 lata. Po śmierci – 8 maja 1972 r. – został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Pomnik przy kościele w Kąkolewnicy uroczyście poświęcono 6 czerwca 2010 r. Zastąpił on dotychczasowy obelisk, który w tym miejscu stał od 30 maja 1971 r. Poprzednik miał formę obelisku, na którym znajdował się motywy krzyża i Oka Opatrzności, a także metalowa tablica. Z umieszczonej na niej inskrypcji mogliśmy dowiedzieć się: OSŁABIONĄ PRZEZ NIESZCZĘŚLIWE / RZĄDY POLSKĘ TRZY SĄSIEDNIE PAŃSTWA / PODZIELIŁY MIĘDZY SOBĄ. / DZIĘKI MILONOM BOHATERÓW, KTÓRZY / PADLI W WALKACH, ZMARLI / NA SZUBIENICACH I OD KULI, / CIERPIELI I UMIERALI W WIĘZIENIACH, / OBOZACH I ZESŁANIACH / POLSKA STAŁA SIĘ ZNOWU. / POTOMNI PAMIETAJCIE O TYM. / ŚWIETY BOŻE, ŚWIETY MOCNY, / ŚWIETY NIESMIERTELNY, / MIEJ W OPIECE OJCZYZNE NASZĄ. /. U podnóża pomnika widniał napis: POLSKO MATKO NASZA / PAMIĘTAMY /, a na leżącej obok cegle można było odczytać datę upamiętnienia – 30 V 1971 R.
Komentarze obsługiwane przez CComment