Stoczek (gm. Czemierniki) jest siedzibą klasztoru należącego do Prowincji Matki Bożej Niepokalanej o.o. Franciszkanów. Teren, na którym powstał przekazali w 1988 r. Marianna i Jan Machoniowie. Była to ich ojcowizna – pola, las, ogród, pasieka, staw, zabudowania gospodarcze i niewielki murowany dom.
Marianna i Jan byli rodzeństwem oraz pochodzili z wielodzietnej rodziny chłopskiej. Wychowani zostali w duchu patriotyzmu i religijności. Z racji, że nie posiadali swoich rodzin, bardzo pragnęli przekazać prowadzone gospodarstwo na cele religijne. Przeżyli dwie wojny światowe. Jan, wzięty jako zakładnik za swego bratanka, spędził osiem miesięcy na Zamku Lubelskim. Miało to duży wpływ na jego zdrowie. Z kolei Marianna żyła w ciągłym lęku. Ciężko pracowała, by przetrwać trudne czasy. W 1972 r. Jan dostał wylewu i aż do śmierci pozostał sparaliżowany. Siostra stała się opiekunką obłożnie chorego brata. Początkowo chciała przekazać majątek parafii w Czemiernikach, jednak proboszcz odmówił. Dlatego zwróciła się z tą propozycją do o.o. Franciszkanów z Niepokalanowa. Ci ochoczo przyjęli darowiznę, planując wybudowanie tutaj klasztoru i domu opieki dla ludzi starszych. Niestety rodzeństwo nie doczekało przybycia Franciszkanów do Stoczka. Po siedemnastu latach cierpień – 13 maja 1988 r., zmarł Jan. Pół roku później – 17 listopada 1988 r., swoje życie zakończyła Maria. Obydwoje zostali pochowani w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Czemiernikach.
29 sierpnia 1990 r. w Stoczku pojawili się pierwsi Franciszkanie – ojciec Mieczysław Seroczyński i brat Stefan Banaszczuk. Mieszkańcy bardzo życzliwie przyjęli duchownych i ochoczo pomagali urządzić im się tutaj. Co raz liczniej uczestniczyli też w nabożeństwach, które początkowo odprawiane były w stodole. Mieszkańcy Stoczka i okolic cieszyli się, że będą mieli bliżej do kościoła. Z czasem murowany dom został zaadaptowany na klasztor i kaplicę. Na wiosnę 1991 r. już na stałe sprowadził się tutaj ojciec Mieczysław, a następnie brat Stefan.
13 czerwca 1998 r. odbyła się w Stoczku uroczystość poświęcenia krzyża i placu oraz wmurowania kamienia węgielnego, wyjętego z bazyliki Świętego Antoniego z Padwy, pod franciszkański i społeczny dom pomocy charytatywnej. Polowej Mszy św. przewodniczył sufragan siedlecki, bp Wacław Skomorucha, w koncelebrze duchowieństwa zakonnego i diecezjalnego. Od tego momentu rozpoczęto prace budowalne, w które bardzo chętnie włączała się miejscowa ludność. Finansowane były one jedynie z zebranych ofiar, pomimo wcześniejszych deklaracji ze strony władz samorządowych. Brak dotacji spowodował przerwanie prac. Jednak po licznych publikacjach w prasie katolickiej zaczęły napływać fundusze. Od 2002 r. prace ponownie ruszyły do przodu. Pozwoliło to 8 grudnia 2006 r. na dokończenie budowy i odprawienie pierwszej Mszy św. w nowej kaplicy, które od Bożego Narodzenia tego roku sprawowane są tutaj codziennie. W 2011 r. bp Ryszard Karpiński dokonał konsekracji Kościoła Świętego Antoniego Padewskiego o.o. Franciszkanów w Stoczku. Dotychczasowa kaplica, mieszcząca się w starym domu Marianny i Jana Machoniów, została zamieniona na świetlicę wiejską. Po likwidacji miejscowej szkoły jest ona miejscem spotkań i centrum kulturalnego życia mieszkańców Stoczka.
W najbliższym sąsiedztwie klasztoru znajdują się dwa pomniki. Pierwszy upamiętnia tragicznie zmarłych uczestników pielgrzymki do Medjugorie w 2002 r., natomiast drugi wspomina urodzonego w Stoczku Aleksandra Chudka – pilota Dywizjonu 315 i 303. Ponadto zobaczymy tutaj liczne figury i rzeźby religijne, m.in. Chrystusa Frasobliwego, Matki Bożej Niepokalanej i św. Antoniego.
Komentarze obsługiwane przez CComment