Radzynizmy – lokalne powiedzonka, zwroty i wyrażenia, które choć przez wielu zapomniane, wciąż potrafią rozbawić, zadziwić i… przypomnieć dzieciństwo u babci na podwórku. Andrzej Kowalski, niezmordowany tropiciel językowych perełek z Radzynia i okolic, ponownie podzielił się z naszą Redakcją swoją kolekcją. Tym razem dostajemy mieszankę dosadnych ripost, barwnych określeń i powiedzonek, które – choć czasem szorstkie – pachną autentycznością. Bo jak coś było – to „było i już!”.

Oto kolejna porcja radzynizmów:

grzdyl – lekceważące określenie dzieciaka;

latać po kominkach – chodzić do sąsiadów na plotki;

przyfastrygować – przyszyć coś chwilowo albo silnie uderzyć przeciwnika;

szpenio – spryciarz, kombinator;

nie pykło – nie udało się, nie wyszło;

dobrze żarło i zdechło – szło świetnie, ale nagle się posypało;

leźć – iść wolno, z trudem;

gałgan – mały łobuziak, urwis;

było i już! – stanowcze zakończenie dyskusji, bo "tak było i koniec!";

sprzykrzyło się – znudziło się, przestało bawić lub interesować;

korcić – kusić, nęcić, ciągnąć do zrobienia czegoś;

żylak – zacięty, nieustępliwy, ale przeciętny zawodnik;

żyła – chytry, skąpy człowiek;

taksówka – ogólne określenie na samochód osobowy;

fura – wóz konny lub też duża ilość czegoś (np. „fura ziemniaków”);

o d.pę rozbić – coś zupełnie bez sensu, nie do zrealizowania;

brąchać – opowiadać bzdury, pleść głupoty;

trajlować – mówić bez przerwy, trajkotać;

fuknąć – odezwać się do kogoś gniewnie, burknąć;

łachudra – ktoś niewiele wart, moralnie podejrzany;

wyzuć się – zdjąć buty.

Jeśli któreś z tych słów przypomniało Wam babciną kuchnię, letnie wieczory na ławce pod blokiem albo kłótnie z rodzeństwem o jednego „grzdyla” więcej w talerzu, koniecznie podzielcie się własnymi radzynizmami w komentarzach. Czekamy!