W latach 30-tych XX w. Towarzystwo Sceny i Muzyki w Radzyniu podjęło działania zaadoptowania pałacowej oranżerii na teatr. Powołano komitet, w skład którego weszła śmietanka życia towarzyskiego, kulturalnego i biznesowego miasta i powiatu. 10 sierpnia 1939 r. opublikowano odezwę do społeczeństwa, celem której było zgromadzenie potrzebnych środków na adaptację budynku. Niestety na drodze ambitnych planów Towarzystwa stanęła wojna, po zakończeniu której już nie powrócono do idei utworzenia w oranżerii teatru. Poniżej prezentuję wspomnianą odezwę Towarzystwa do społeczeństwa (pisownia oryginalna).
Najstarszą pisemną wzmiankę o Lisiowólce (gm. Wohyń) możemy znaleźć w „Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” wydanym w 1884 r. Dowiadujemy się z niego, że w 1827 r. nazywała się ona Lisią Wolą i wchodziła w skład gminy o tej samej nazwie (z siedzibą w pobliskiej Bezwoli). Administracyjnie, jako jedna z 15 gmin wiejskich, należała ona wtedy do powiatu radzyńskiego guberni siedleckiej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości weszła w skład woj. lubelskiego. Z kolei 26 sierpnia 1921 r. przemianowano ją na gminę Wohyń.
Przegaliny Duże (gm. Komarówka Podlaska) są miejscowością z bogatą historią sięgającą XV w. Przed I wojną światową były znane w całej Europie z powodu obserwatorium astronomicznego. Jego projektantem i budowniczym był Władysław Szaniawski, z wykształcenia inżynier a z pasji matematyk i astronom.
Data 9 września 1939 r. na stałe wpisała się w historię Wohynia (gm. Wohyń). Tego dnia lotnictwo niemieckie wykonało nalot na miejscowość, w którym zginęło kilkunastu mieszkańców. Dla uczczenia poległych centralny plac wioski otrzymał nazwę Pl. 9 Września 1939 r.
