Przebieg historycznej nocy styczniowej w Radzyniu szczegółowo opisał Józef Piłsudski w książce pt. „22 stycznia 1863 r.”. Przyszły Naczelnik Państwa, wychowany w cieniu klęski tego powstania, był badaczem styczniowego zrywu. Przy pisaniu publikacji korzystał m.in. ze wspomnień „Dla moich wnuków” autorstwa Bronisława Deskura, który dowodził powstańczymi walkami w Radzyniu. Na podstawie książki Piłsudskiego powstała czytanka „Atak na Radzyń”. Znalazła się ona w szkolnym podręczniku dla klasy IV szkoły powszechnej (podstawowej) pt. „W służbie Ojczyzny”, który zredagowała Julia Kisielewska. Szczegółowo relacjonuje ona wydarzenia nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku w Radzyniu.
Powstanie styczniowe było największym i najdłużej trwającym powstaniem narodowym. W Królestwie Polskim wybuchło 22 stycznia, natomiast na Litwie 1 lutego 1863 roku. Trwało do jesieni 1864 roku obejmując swoim zasięgiem ziemie zaboru rosyjskiego.
U zbiegu radzyńskich ulic Sitkowskiego i Osiedlowej, przy posesji oznaczonej numerem 11, stoi murowana i otynkowana kapliczka z XIX wieku. Wzniesiona została w tradycji barokowej na planie kwadratu.
Podczas prac remontowych, prowadzonych w 2021 roku przy budynku znajdującym się na ul. Warszawskiej 5a w Radzyniu, dokonano sensacyjnego odkrycia. Po skuciu tynków elewacji zewnętrznej, nad drzwiami od strony północnej, odkryty został rosyjski napis „APECTЪ”. To kolejny dowód na mroczną historię tego miejsca sięgającą aż zaboru rosyjskiego.
W uroczysku „Suchowola” Nadleśnictwa Radzyń Podlaski (gm. Wohyń) znajduje się dąb szypułkowy objęty ochroną jako pomnik przyrody. Osiąga on wysokość 26 m oraz 424 cm w obwodzie pnia.
29 lutego 2016 roku, na wschodniej ścianie budynku dawnego aresztu Gestapo i Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego przy ul. Warszawskiej 5a w Radzyniu doszło do zmiany tablicy. Powodem była chęć odkłamania historii tego miejsca. Stara tablica zawierała bowiem przemilczenia, nieścisłości jak też przekazywała ewidentną nieprawdę.
Jadąc przez Borki ul. Chmielną w kierunku Osowna (gm. Borki), w polach po prawej stronie, znajduje się miejsce o którym najstarsi mieszkańcy mówią „cmentarzyk”. Jest to bardzo widoczne wzniesienie, położone ok. 150 m od drogi. Porasta je niewielki lasek.
W Zbulitowie Dużym (gm. Radzyń Podlaski), w najbliższym sąsiedztwie budynku dawnej szkoły podstawowej (nr 81A), stoi stary drewniany krzyż. Datuje się go na połowę XX wieku.
W lipcu 1944 roku wycofujące się z Radzynia wojska niemieckie podpaliły pałac Potockich. W wyniku pożaru spłonęły jego wnętrza, a zatraceniu uległo wyposażenie i wszystkie dekoracje. Do dnia dzisiejszego zachowała się jedynie klatka schodowa, która łączyła pałacowy westybul (reprezentacyjny przedsionek znajdujący się na parterze i piętrze).
Niekwestionowaną ozdobą i atrakcją przyrodniczą przepływającej przez Radzyń Podlaski rzeki Białki są kaczki Mandarynki. Ptaki, hodowane w Europie od XVIII wieku, po raz pierwszy pojawiły się w Polsce dopiero w latach 60-tych XX wieku. Od 1999 roku żyją na wolności w Parku Łazienkowskim w Warszawie. Jako gatunek inwazyjny Mandarynki z czasem zadomowiły się w Radzyniu, odnajdując tutaj idealne warunki do bytowania i rozmnażania się. Popularność i sympatię zyskały za swoje piękne, kolorowe upierzenie.
Mieszkańcy wsi Bedlno (gm. Radzyń Podlaski), jako jedni z pierwszych w Polsce (a na pewno pierwsi w powiecie radzyńskim), upamiętnili po śmierci Jana Pawła II. Decyzja o ustawieniu dużego, majestatycznego krzyża podjęta została w pierwszych dniach po Jego odejściu do domu Ojca.
Na skraju lasu Brzezina Woleńska (gm. Komarówka Podlaska), położonym ok. 1 km od Komarówki w kierunku północno-wschodnim, przy drodze do Wólki Komarowskiej, stoi metalowy krzyż. Pochodzi on z 1985 roku.
W Bedlnie Radzyńskim (gm. Radzyń), przed torami kolejowymi jadąc drogą krajową nr 19 w kierunku Międzyrzeca Podlaskiego, spotkamy kapliczkę wzniesioną w 1937 roku. Jest ona murowana i otynkowana w kolorze jasnej zieleni.
