Cudze chwalicie, swoje poznajcie... (cz. 62)
Cmentarz parafialny w Ostrówkach (gm. Wohyń) założony został ok. 1840 roku. Usytuowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika i zajmuje powierzchnię 1,2 ha.
Nekropolia była dwa razy powiększana – w 1927 i 1982 roku. Ma kształt podłużnego prostokąta, przez środek którego biegnie główna aleja. Tuż za bramą, po prawej stronie, znajduje się kaplica Matki Bożej Szkaplerznej. Z kolei na końcu alei zobaczymy górująca nad cmentarzem jubileuszową figurę. Przedstawia ona Matkę Boską w koronie z Dzieciątkiem Jezus na rękach. Figura ustawiona została na wysokim cokole wymurowanym z polnych kamieni, który z czasem porósł pięknym bluszczem. Przymocowana do niego została granitowa tablica z następującą sentencją: JUBILEUSZ / 350 lat / Parafii Ostrówki / 2009 /. Figurę otaczają bujnie rosnące tuje oraz alejki wyłożone z kostki brukowej.
Najstarsze nagrobki znajdujące się na cmentarzu parafialnym w Ostrówkach pochodzą z przełomu XIX i XX wieku i znajdują się w okolicy wspomnianej figury jubileuszowej. Uwagę przykuwa miejsce spoczynku Jarosława Godzięby Dąbrowskiego, który urodził się w 1839 roku a zmarł 2 października 1897 roku. Otoczony żeliwnym ogrodzeniem pomnik wykonany został z piaskowca i ma formę oplecionej bluszczem skały. Nieopodal znajduje się miejsce spoczynku, zmarłego w 1905 roku, Józefa Trochimowicza. Jego nagrobek jest murowany i ma formę steli. Kolejny zabytkowy pomnik należy do Władeczka Chiżyńskiego – najukochańszego synka Kazimierza i Barbary z Dembowskich. Zmarł on 14 stycznia 1906 roku przeżywszy zaledwie 2 lata i 5 miesięcy. Dowiadujemy się o tym z inskrypcji wyrytej na poziomo ułożonej płycie, która przyozdobiona została krzyżem z metalową pasyjką. Jego pomnik również wykonany jest z piaskowca i ma formę stojącej na cokole steli, która pierwotnie zwieńczona była krzyżem. W niedalekim sąsiedztwie zobaczymy też nagrobek Eufrozyny Szaniawskiej zmarłej w 1907 roku. Jest on murowany i stanowi go stela zwieńczona kowalskim krzyżem.
Na cmentarzu w Ostrówkach znajdziemy również co najmniej dwa drewniane zabytkowe nagrobki. Pierwszy znajduje się w miejscu spoczynku Jana Protasia (zm. w 1916 roku) i ma formę steli zwieńczonej krzyżem. Niestety jest on już tak stary, że leży na ziemi. Drugi z nagrobków należy do Tekli i Heleny Bołby, które zmarły odpowiednio w 1918 i 1937 roku. Na cokole ustawiona jest drewniana stela, która w górnej części została przyozdobiona skrzyżowanymi gałązkami palmy.
Spacerując po cmentarzu bez trudu odnajdziemy miejsca spoczynku mieszkańców Ostrówek, którzy zostali zamordowani podczas II wojny światowej (upamiętnia ich pomnik znajdujący się na początku alei prowadzącej do kościoła pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika). Jest to m.in. rodzina Protasiów – Krystyna, Stanisława, Marianna i Michał – która 12 września 1942 roku, podejrzewana o udzielanie pomocy jeńcom radzieckim, została rozstrzelana przez żandarmów niemieckich. Ponadto natrafimy na grób Rozalii Majczyny (rozstrzelana w sierpniu 1942 roku), Anny i Stanisława Stepaniuków (rozstrzelani 23 września 1942 roku) oraz Stefana Samsonowicza (zamordowany 31 października 1943 roku).
Komentarze obsługiwane przez CComment