STARY RADZYŃ

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

PIEKARNIA – znajdowała się przy ul. 11 Listopada i była miejscem pełnym życia oraz zapachu świeżego pieczywa. Przez lata prowadzona przez rodzinę Borysiewiczów, a później przez radzyński PSS, wypiekała chleb, bułki i ciasta, do których mieszkańcy przynosili własne blachy na święta. Panował tu upał jak w tropikach. Z czasem budynek zmienił funkcję – najpierw stał się magazynem owoców i warzyw, a później został przekształcony na lokale mieszkalne. Jednak w pamięci mieszkańców na zawsze pozostał symbolem dawnych tradycji i rodzinnego ciepła.

Fot. Paweł Bosko (1 i 2)

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

REPERY – popularne hasło z krzyżówek, określane jako „znak wysokości na mapie”. Najstarszy w Radzyniu znajduje się na bramie zachodniej Pałacu Potockich – to metalowy znacznik o średnicy 8 cm z orłem białym oraz napisami „ZNAK-WYSOKOŚCI” i „P N”, osadzony na wysokości 50 cm. Pochodzi z początku XX wieku i prawdopodobnie był głównym punktem odniesienia wysokościowego dla miasta. Drugi reper znajduje się na kamienicy przy ul. Bohaterów 2.

Fot. Robert Mazurek (1-4)

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

„Radzyń Podlaski. Niezwykłe zwykłe historie” to nazwa projektu Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”, w ramach którego chcemy wydać książkę z czarno-białymi fotografiami ukazującymi jak na przestrzeni lat zmieniało się nasze miasto. Będzie to wspomnienie o Radzyniu lat dawnych. Chodząc ulicami miasta rzadko myślimy o mijanych miejscach, domach i ogrodach. Pamiętają one więcej, niż my, ale nie mogą o tym mówić. Wiele z nich przemija i odchodzi. Zostają obrazy. Wydanie zbioru widoków dawnego Radzynia, okraszonych opowieściami mieszkańców, będzie próbą wywołania ich z zaświatów.

STARY PKS – przez dziesięciolecia stanowił nie tylko ważny węzeł komunikacyjny, ale także miejsce pełne życia i wspomnień. Dworzec, usytuowany na placu Rynek, działał od lat 60. XX wieku, a w przylegających do niego halach mieściły się m.in. poczekalnia dla podróżnych, biura oraz dyspozytornia ruchu. Przez lata był nie tylko punktem przesiadkowym, lecz także miejscem spotkań, zwłaszcza dla młodzieży dojeżdżającej do radzyńskich szkół. W 2008 roku zakończył swoją działalność, a ruch pasażerski przeniesiono na ul. Lubelską. Ostatni autobus odjeżdżający ze starego PKS-u symbolicznie zamknął pewien rozdział historii miasta, pozostawiając w pamięci mieszkańców wiele wspomnień.

Fot. Grażyna Rutkowska / NAC (1), Adam Trochimiuk (2) oraz Mirosław Piasko (3)